Nr 1 Wrzesień-październik 2008

Kropelka

Radości

Życzymy Wam ciepłych, wrześniowych dni i miłych chwil spędzonych wraz z przyjaciółmi w przedszkolu.

Od trzeciego roku życia dziecka zaczyna się okres zwany przedszkolnym. Dla większości dorosłych oznacza to, że trzylatek rozpoczyna edukację korzystną dla jego rozwoju. Proces adaptacji dziecka przebiega jednak różnie, inaczej niż oczekują tego rodzice: zakłóca rytm życia rodzinnego, wywołuje strach u rodziców, rodzi szereg pytań (czy rzeczywiście jest to właściwa decyzja, czy nie za wcześnie).

Każda placówka pełni funkcję opiekuńczą, wychowawczą, dydaktyczną i diagnostyczno-terapeutyczną.

Przedszkole wprowadza dziecko w świat dotąd dla niego obcy. Przede wszystkim uczy go tego, że istnieją inne dzieci i ich potrzeby- zaczyna odbywać się proces socjalizacji malucha. Ponadto dziecko nabywa wiele innych umiejętności i wiadomości o otaczającym go świecie. Nabywa umiejętności funkcjonowania w grupie rówieśniczej, kształtuje swoją osobowość, próbuje zrozumieć i akceptować uczucia innych. Przygotowana kadra pedagogiczna czuwa nad rozwojem dziecka, jego indywidualnością, podmiotowością, uczuciami, pomysłami, możliwościami, poczuciem odpowiedzialności i więzi społecznej. Powyższe elementy powinny być przenoszone na wychowanie w rodzinie poprzez współpracę wychowawców z rodzicami. Rodzice zawsze mogą zasięgnąć obiektywnej rady, opinii dotyczącej rozwoju ich dziecka. Nauczycielka przedszkolna zna dobrze swoich podopiecznych, to ona stwarza odpowiedni klimat wychowawczy i dydaktyczny. Czasami jako pierwsza odkrywa szczególne zdolności dziecka i dąży do ich rozwijania i doskonalenia. Dostrzega również deficyty w rozwoju, a wtedy wspólnie z rodzicami stara się pomóc dziecku w jak najlepszy sposób.

Praca w grupie odbywa się w oparciu o zatwierdzony przez MEN program nauczania. Dzieci nabywają wiedzę z kilku dziedzin, w szczególności treści związane z wychowaniem umysłowym, moralno- społecznym i estetycznym, na które składają się: działalność plastyczno-konstrukcyjna, i wychowanie muzyczne, a także treści kształtujące pojęcia matematyczne i przyrodnicze. Nie bez znaczenia jest wychowanie zdrowotne i aktywność ruchowa prowadząca do harmonijnego rozwoju.

W domu nie jesteśmy w stanie stworzyć grupy rówieśniczej, w której nasze dziecko będzie się realizowało, nawiązywało przyjaźnie, uczyło rozwiązywać konflikty. Tutaj nauczy się dobrych manier, rozwinie swoją osobowość, i talenty. Wszystko to będzie możliwe dzięki współpracy obu środowisk: przedszkolnego i rodzinnego, a także traktowaniu przedszkola nie jako ,,przechowalni” na czas pracy, ale jako miejsca bliskiego dziecku i otwartego na jego potrzeby. Przedszkole wyposaży dziecko w potrzebne umiejętności umożliwiające rozpoczęcie nauki w zreformowanej szkole.

Dziecko jest, bowiem nie tylko symbolem przyszłości, ale jej reżyserem w nadchodzącej erze.

Jak najlepiej wykorzystać decydujący okres: od urodzenia do dziesiątego roku życia

ü Pięćdziesiąt procent zdolności człowieka do uczenia się rozwija się w pierwszych czterech latach życia.

ü Kolejne trzydzieści procent wykształca się do ósmego roku życia.

ü Podczas tych decydujących lat tworzą się drogi nerwowe, na których opiera się cała przyszła zdolność uczenia się.

ü Po ukończeniu przez dziecko dziesięciu lat dendryty, które nie wytworzyły połączeń, obumierają.

ü Dzieci są najlepszymi pedagogami, a rodzice ich najlepszymi, pierwszymi nauczycielami.

ü Dzieci uczą się najlepiej tego, czego doświadczają wszystkimi zmysłami, należy, więc odpowiednio je stymulować.

ü Nasze domy, plaże, lasy, place zabaw, ogrody zoologiczne i muzea są najlepszymi szkołami.

ü Proste ćwiczenia fizyczne mogą ogromnie wspomóc umiejętność uczenia się małego dziecka.

ü Dzieci rozwijają się według określonego schematu, należy, więc nauczyć się go wykorzystywać.

ü Nauka, w tym także nauka czytania, pisania, i liczenia, może i powinna być zabawą.